...tarta z truskawkami i kremem mascarpone

Przepisy zwykle podkradam i modyfikuję. Ten podróżującemu po Włoszech Jamiemu O.:) To ponoć tarta, którą delektują się widzowie londyńskiej Opery Królewskiej i jest to tarta obłędna - niezależnie od tego czy się ją dosmaczy truskawkami, malinami czy jagodami. Choć pierwsza jej wersja wyszła mi na spodzie, który idealnie sprawdziłby się w roli spodu przaśnej tarty wiejskiej z kiełbasą i kiszonym ogórkiem (ups...!), to kolejne wersje wychodzą mi coraz bliższe operowej perfekcji. Do rzeczy więc:

TARTA Z TRUSKAWKAMI I KREMEM MASCARPONE

Najpierw trzeba sobie przygotować kruche ciasto na spód tarty. A do tego, jak pisze Jamie O. potrzeba:

• 125g masła (ze 100g czyli z połowy kostki mi też wychodzi)
• 100 g cukru pudru (ja daję ciut mniej bo przy stówce jest naprawdę słodko)
• szczypta soli (smak podkręca)
• 250g mąki pszennej (używam krupczatki)
• 2 żółtka
• 2 łyżki zimnej (ponoć najlepiej służy lodowata) wody

Masło kroję w kostkę i na chwilkę (3-4 minuty) odstawiam aby ciut zmiękło i dało się łatwo rozetrzeć z mąką. Składniki sypkie wrzucam do miski, dodaję masło i żółtka. Rozcieram, ale nie ugniatam, szybko palcami - trzeba w pewnym sensie wmasować masełko w pozostałe składniki. Jak już ciasto przypomina bułkę tartą dolewam wodę, szybko zagniatam, formuję kulkę, owijam folią spożywczą i wrzucam na conajmniej godzinę do schłodzenia do lodówki.

Kiedy ciasto się schładza pora przygotować krem. To podstawowa wersja kremu z mascarpone, który można wykorzystać do naleśników, deserów w stylu parfais lub zajadać samodzielnie polany np. syropem klonowym - oooo rozpusta :). Z podanej poniżej ilości składników powstaje kremowa nadwyżka więc można sobie jeszcze po tarcie następnego dnia czymś słodkim dogodzić. Składniki na krem:

• 2 opakowania serka mascarpone (2x250g)
• 1/2 małego kartonika śmietanki Łaciatej 30% (ok 100 ml)
• 3 łyżki miałkiego cukru
• 3 łyżki nalewki cytrynówki lub pigwówki (w przepisie Jamiego jest grappa )

Śmietankę ubijam z cukrem, następnie dodaję mascarpone, delikatnie i dokładnie mieszam i dolewam (ach!!) cytrynówkę, bo pigwówką przez tą za długą zimę mi już "wyszła". Dzięki procentom krem zyskuje zdecydowany charakter i przełamuje się jak dla mnie mdławy smak mascarpone. Odstawiam do lodówki, niech się schładza i na tartę czeka.

Tymczasem po godzinie (ciasto może poleżakować w lodówce cały dzień ale wtedy trudniej jest je rozwałkować) wyciągam ciasto z lodówki, rozwałkowuje na okrągły placek o grubości max. 4-5 milimetrów i wykładam - a raczej wyplepiam ciastem uprzednio wyłożoną papierem do pieczenia formę. Nakłuwam w kilkunastu miejscach widelcem (żeby powietrze w trakcie pieczenia miało którędy uciec) i piekę 15 min w piekarniku rozgrzanym do temp. 180 stopni aż się tarta zarumieni. Wyciągam z pieca, odstawiam aż wystygnie, a następnie smaruję kremem, dodaję pokrojone owoce i dosmaczam na finał kreśląc esy floresy esencją waniliową, syropem klonowym lub miodem gryczanym, posypuję listkami świeżej mięty lub genialnej bazylii cytrynowej. Zajadam i zajadać innym polecam. Jamie O. pisze że to tarta idealna do popołudniowej herbatki. Ja ją mogę jeść 24h:)

SMACZNEGO!

...śniadaniowe szparagi

Majowa niedziela. Mały rzezimieszek wyprawiony z dziadkiem na spacer więc nareszcie jest szansa królewsko pośniadać i przez prasę się szybko przelecieć. Więc śniadamy dziś zielone szparagi z sadzonym jajkiem.

 

 

Szparagi wybieram zawsze zielone (za białymi nie przepadam) i cienkie ze złożonymi gładko kwiatami. Zwłókniałe końcówki ucinam (zwykle w miejscu, w którym się jeden testowy szparag daje łatwo złamać). Wrzucam związane nitką pionowo do osolonego wrzątku łebkami do góry, gotuję "na stojąco" około 3-4 minut, a potem chlup - po całości do wody i jeszcze kolejne 2 minuty. Wykładam do miski (nie hartuję - lubię jeść ciepłe), dodaję plasterki masła i tarty parmezan. Idealne z sadzonym jajkiem.

 

 

P.S. A w prasie kilka pysznych przepisów na grilla i na sałatki z truskawkami. Mmmmm...yummmmiiii!

Kulinarna bloggerka Irenka:)

No i stało się. Kuszona (już od dawna...) przez własne ego, podekscytowana możliwością uprawiania kulinarnego ekshibicjonizmu, namawiana przez jednych i drugich, zachęcona potrzebą kulinarnego wygadania się (bo kulinarny przyjaciel w kręgu najbliższych tylko jeden ale że słucha mnie 24h chyba czasem też ma dość...) i ciągle coś nowego gotująca wchodzę w świat 2.0. Ambicji na Bloga Roku nie mam, konkurencji Kwestii Smaku robić nie zamierzam (powiedzmy, że tylko i wyłącznie z braku wypasionego aparatu...:)) i MasterChefem raczej nie zostanę (bo o termoobiegu i luzowaniu kaczki pojęcia nie mam), ale mam kilka sprawdzonych przepisów w rękawie, którymi chętnie się podzielę i kilkadziesiąt  conajmniej, które chce w najbliższym czasie wypróbować. Choć wolę brudną marchewkę z PSSesu niż umytą z Biedronki jakimś ekologicznym ortodoksem w kwestii gotowania nie jestem więc nie będę się tu wypowiadać o wyższości jajek z nr 1 nad tymi z trójką, ale na pewno zaprotestuję jeśli ktoś mi powie, że gazpacho z holenderskich pomidorów smakuje równie dobrze jako to z naszych polskich malinowych. A skąd się wziął "obrusik w kratkę" ? Z Jyska:) i tylko taki mam na stanie, a poza tym inne fajne nazwy były już zajęte:) No to wio!